نوگل بهاری من.........

دختر بهار من، بهار زندگی من ،که پارسال اومدنت مصادف شد با شکوفه های بهاری بازم بهار اومده چه زمستون سخت و طولانی رو پشت سر گذراندیم روزهایی که تو بیمارستان به خاطر یک ویروس لعنتی بستری شدی بدترین روزها و شبای عمرم بود 4شبانه روز پلک رو هم نذاشتم  ،چقدر از پرستارا می ترسیدی وقتی میدیدم به دستای کوچولوت سرم وصله  تا می خواستن عوضش کنن از ترس و درد با التماس داشتی گریه می کردی انگار که می خواستی بهم بگی منو از دست اینا نجات بده،  تمام زمستون رو لحظه شماری کردم که با اومدن بهار دخترم دومین بهار زندگیشو ببینه و یکساله بشه روز به روز داری بزرگتر می شی خانم تر میشی و البته شیطون تر هر کی میبینتت میگه بچه یک ساله اینقدر شیطون؟قربونت بره مامانی  دیگه هوا خوب شده می تونی تو حیاط خونه مامان جون بازی کنی چقدرم دوست داری ولی هر وقت میبریمت حیاط فوری  میری سر حوض خونشون لباساتو خیس می کنی هر چیم دم دستت می اد می بری می ندازی تو حوض. وای که چقدر خوشحالم که خدا فرشته ایی کوچولو مثل تورو بهم داده خدایا ازت ممنونم.